Door de Lens van Ankie: 'Zo zie ik het graag'

© Fotostudio RedGreenBlue
UTRECHT - Wiebelend van mijn ene been op mijn andere, met mijn zware fototas nog op mijn rug, lukt het me op raadselachtige wijze toch om in één vloeiende beweging geroutineerd de gekreukte blauwe plastic hoesjes om mijn schoenen te doen. Dat ben ik in ieder geval nog niet verleerd.
Het is alweer een hele tijd geleden dat ik voor het laatst in een zwembad was. In andere tijden. Zodra ik
de deur van het bad opentrek en naar binnen loop, valt de vochtige tropische warmte als een welkome deken om me heen. In het water van Zwembad Krommerijn zijn de vrouwen van waterpolovereniging UZSC al aan het inzwemmen. Over een kleine tien minuten begint de eredivisie wedstrijd tegen ZVL 1886.
De verwachtingen zijn hooggespannen na de overtuigende overwinning tegen De Ham nog geen 24 uur geleden in dit zelfde water. De Utrechtse vrouwen doen het goed. Ze staan tweede in het klassement. Snel doe ik mijn jas uit, en mijn trui. Een t-shirt volstaat hier binnen prima, op deze mooie herfstdag.

Harde yell

Het is bijna zover. De hoofden worden nog één keer bij elkaar gestoken voor de laatste bemoedigende woorden van de coach. Met een harde yell laten de teams elkaar horen dat ze er klaar voor zijn. De mentale strijd is begonnen, nog voordat het fluitsignaal geklonken heeft. Al vanaf dat eerste moment zit ik er weer helemaal in. Alsof er niet maanden tussen heeft gezeten.
De snelheid van het spel, het opspattende water, de rood-witte bal, het gepassioneerde geschreeuw van spelers én publiek: het ene na het andere mooie beeld zie ik in hoog tempo voor mijn lens verschijnen. Pas in de allerlaatste minuut wordt de wedstrijd beslist: 9-10. ZVL gaat er op de valreep met de winst vandoor. Maar het had net zo goed andersom kunnen zijn. Hier doe ik het allemaal voor. Zo zie ik het graag. Sport optima forma: van de eerste tot de laatste minuut.
© Fotostudio RedGreenBlue/RTV Utrecht

Heb je een tip of opmerking? Stuur ons je nieuws of foto via WhatsApp of mail.