In een veranderende stad zijn er altijd klusproblemen: W. Pijper viert 100-jarig bestaan
10 november 2021, 06:02 • 5 minuten leestijd
UTRECHT - "Vroeger was het een echte mannenzaak, er kwamen alleen maar timmermannen en vaklui over de vloer", blikt Erik Pijper terug op de geschiedenis van ijzerhandel W. Pijper aan de Oudegracht in Utrecht. "Er was voor ons een prachtig chromen uithangbord gemaakt, maar mijn grootvader wilde dat niet voor de winkel hangen. Dat was te mooi en trok daarom te veel vrouwen aan, vond -ie." De zaken kunnen veranderen, in een eeuw tijd. Waar de dames vroeger beschermd moesten worden tegen de soms wat grove bouwvakkers die over de vloer kwamen, staat Rietje - vierde generatie - inmiddels als vrouw aan het roer.
In de stad is ijzerhandel Willem Pijper aan de Oudegracht al honderd jaar de plek voor de oplossing van je klusprobleem.
Afgelopen vrijdag vierde de speciaalzaak haar honderdjarige bestaan. Als verrassing stond wethouder Klaas Verschuure voor de deur, waren er journalisten met flitsende camera's en een groepje vaste klanten. Veel ruchtbaarheid werd er verder niet aan gegeven. "In wezen ben ik heel verlegen", zegt Erik Pijper. Dochter Rietje herkent het. "Ik lijk op hem. Ik treed ook niet per se op de voorgrond."
Wie een voet in de winkel zet, staat van die uitspraak toch even gek te kijken. Het is er geen moment rustig. Ook als er even geen klanten in de winkel zijn - en dat is na de lunch best uitzonderlijk - wordt er volop gezellig gekletst. Over de bekende Utrechters die hier over de vloer komen, over het publiek dat hier dagelijks komt winkelen en hoe de stad en zijn inwoners zijn veranderd zo door de jaren heen.
Parkeren voor de deur
Niet alleen de vrouwen zijn meer gaan klussen, de klantenkring veranderde sowieso naarmate de stad transformeerde. "Vroeger parkeerde je hier voor de deur. Nu dat niet meer kan, komen de bouwvakkers hier ook niet meer hun grote bestellingen halen", vertelt Rietje. "Nu zijn het vooral de binnenstadbewoners en de ondernemers uit de stad die hier langskomen. En er komt ieder jaar een nieuwe lichting studenten klusspulletjes halen voor hun nieuwe kamer. Die blijven vaak hangen, ook als ze een paar jaar later drie wijken verderop wonen."
Vader Erik Pijper is 81 jaar oud en de winkel is inmiddels op de volgende generatie overgegaan. Toch is hij nog iedere dag in de winkel te vinden. Voor de volle 100 procent meedraaien op de vloer gaat niet meer, vertelt hij. "Ik doe vooral de administratie. Ik loop namelijk moeilijk. Maar hier blijf je nog jong hè", zegt hij, terwijl hij naar zijn hoofd wijst.
Toen hij enkele jaren geleden begon over het verkopen van de winkel, kreeg Rietje het toch wat benauwd. "Eigenlijk wilde ik de zaak nooit overnemen, ik ben van oorsprong drogist. Maar toch voelde ik: het klopt niet. Dit is mijn plek."
De zaak ging van haar overgrootvader over op haar grootvader en vervolgens op haar vader. En dan zomaar ineens verkopen om plaats te maken voor de zoveelste horecazaak? "Ik denk weleens: wat zou hier nou in komen als wij er niet meer zaten. Ik kan me er totaal geen voorstelling bij maken", zegt ze. En zo zette Rietje in 2006 de eerste - voorzichtige - stappen in de winkel. "Eerst ging ik gewoon wat dagen meedraaien, om te kijken of het werken hier beviel. Ik had met mezelf afgesproken dat ik het tenminste vijf jaar moest volhouden. Inmiddels werk ik hier alweer dertien jaar."
Iconische laatjeskast
Kom hier met je klusprobleem en de kans is groot dat de oplossing in één van de iconische laatjes in de gigantische apothekerskast achter de balie te vinden is. "Iedereen vindt het altijd fantastisch dat we daar alles in kunnen vinden", lacht Rietje. "Maar dat is gewoon een kwestie van lang genoeg meelopen hier."
Hoewel de tijden zijn veranderd, is de filosofie van de winkel dat niet. Klanten komen hier vaak niet vragen om een specifiek product, maar ze zoeken een oplossing voor hun klusprobleem. "Laatst kwam hier bijvoorbeeld iemand langs met kapotte schoenzolen", vertelt Erik. "Dan raad ik hem een bepaald soort lijm aan. Bleek -ie thuis nog te hebben. Dan heb ik niks verkocht, maar toch een heel tevreden klant. Die komt nog wel een keer terug."
Webshop
Volgens diezelfde filosofie heeft ijzerwinkel W. Pijper geen webshop - en niet eens een website. "Nee, dat is niks voor ons", zeggen vader en dochter beslist. "Dat is een heel ander vak. Mensen komen hier met een specifieke klusvraag, en die adviseren wij dan. Met een webshop moet je het gaan opsturen, en vaak weten mensen niet eens precies wat ze nodig hebben. Bovendien moet je er dan allerlei online marketing omheen gaan doen. Dan heb je een heel ander soort personeel nodig."
Maar ook zonder webshop blijft ijzerwinkel W. Pijper draaien, coronacrisis of niet. "Mede dankzij de steun van de overheid, zijn we er nog steeds", vertelt Erik. "Bovendien heb ik een zuinige aard. Van de 100 euro die ik verdien, geef ik er 75 uit. Zo overleef je elke crisis."
