Slapeloze nachten voor fruittelers: 'Als het vriest gaat er een wekker af en moet ik eruit'
13 april 2021, 13:19 • 2 minuten leestijd
PROVINCIE UTRECHT - "Deze thermometer loopt helemaal door tot aan het bed van m'n vader", zegt Johan de Jong. "Ja da's wel een ouderwets systeem hoor, met een bel en een draaiknop". Als de wekker gaat, moet je eruit als fruitteler. Want als het te hard vriest, kan je fluiten naar je appels en peren.
Johan had afgelopen nacht een twijfelnacht, zegt ie. De wekker gaat in zijn geval af op z'n telefoon, die weer in verbinding staat met een systeem in de boomgaard. "Iets moderner dan die van m'n vader." Het beregeningssysteem moet als de wiedeweerga aan bij vorst, zodat er een beschermend ijslaagje rond de knoppen komt. Als je met fruit werkt, ben je ook soort meteoroloog. "Nachtvorst, hagel, extreme zon, het is eigenlijk bijzonder dat er elk jaar weer appels groeien aan de bomen als je ziet waar je mee te maken hebt", zegt Johan.
Ik vind het bijzonder dat er elke keer weer fruit is, ondanks alle weerextremen
De komende nachten blijft het vriezen. Dat zorgt voor stress bij fruittelers en in sommige gevallen dus slapeloze nachten. Johan is er nuchter onder. Hij is het wel gewend, werkt al sinds z'n 12e mee in het bedrijf. Zo gaat dat als je opa's opa er ooit mee begon en het stokje van generatie op generatie wordt doorgegeven. Het bedrijf bestaat al bijna 100 jaar. "Drie jaar geleden is een perceel peren helemaal verhageld", zegt Johan. Hij weet tot op de dag precies wanneer dat was. "Op 19 augustus, er was niks meer mee te beginnen." Dat is pijnlijk na een jaar bikkelen.
Johan heeft een nachtvorstwekker
Waterschap schiet te hulp
In de hele provincie moeten fruittelers deze week oppassen. De rayonmedewerkers van het waterschap zijn vannacht te hulp geschoten om ervoor te zorgen dat er genoeg water in de gebieden komt. Tijdens het beregenen wordt veel water uit de sloten onttrokken. Soms wel meer dan 700 m3 per uur. Het waterschap zet de inlaten daarom zo ver open dat er genoeg water is.
Met een paar weken staan de bloemen in bloei en dan komen er al na 10 dagen appels aan. Half september wordt er geoogst, als alles goed gaat. Johan moet even nadenken bij de vraag wat dit werk nou mooi maakt. Logisch, voor Johan die tussen de appel- en perenbomen is opgegroeid is het inmiddels gewoonte. Maar het zit 'm in die uitdaging. "Dat er toch elke keer weer fruit is, terwijl je met allerlei weerextremen te maken hebt. Dat vind ik nog steeds bijzonder."
